Loksins,loksins gat hin sauðtrygga hjörð Framsóknarflokksins haft ástæðu til að gleðjast.

Þegar maður sá formann Framsóknarfl. í ræðustól tilkynna flokkssystkinum um breytt viðhörf sín varðandi afstöðuna til Íraksstríðsins, var eins og eins og þungu fargi væri létt af flokksmönnum, þeir klöppuðu og klöppuðu og hrópuðu.Þetta mynnti mann helst á samkomu ofsatrúarmanna sem fengið hefðu hina einu og sönnu opinberun.Hjálmar Árnason,þingflokksform.taldi viðbrögð fundarmanna hafa verið sérstök og áður óþekkt á stjórmálafundi.Undirtektir fundarmanna staðfestu ljóslega andstöðu sína við hina ólögmætu  ákvöðrunartöku Davíðs og Halldórs um að taka einhliða  afstöðu án samráðs við utanríkismálanefnd ,að við  værum í hópi hinna sjálfviljuðu ríkja, sem væru samþykk stríðsátökum í Írak.

Þarna gafst  flokksmönnum  Framsóknarfl.loksins tækifæri eftir 4.ár að  rassskella  sinn fyrrverandi formann í skjóli hins nýja formanns Jóns Sigurðssonar.Betra seint en aldrei má segja um þessa  afstöðu Jóns,vonandi verða ekki ákvörðunartökur hans í framtíðinni jafn síðbúnar og þessi.

Jón Sigurðsson þarf  að upplýsa nákvæmlega hvaða ástæður lágu til grundvallar ákvörðunartöku Davíðs og Halldórs á sínum tíma um aðild að Írakstríðinu.Var þar kannski verið að reyna að leggja grunn að endurskoðun varnarsamningsins um áframhaldandi veru bandaríska herliðsins.Öll lýgin um gereyðingavopn í Írak lágu fyrir áður en þessi ákvörðun var tekin.

                                                                  Kristján Pétursson