Viđ ţurfum öll ađ losna úr myrkri persónuleikans.Lifa í hvíldarlausum ótta.

Ţegar ég hlustađi á Seđlabankastjóra í Kastljósi ţá hafđi ég verulega samúđ međ honum, ţví heiđarlegar  rökrćđur og skynsamleg gagnrýni vćri honum í blóđ boriđ.Hann vćri hins vegar hundeltur af blindri rangsleitni   siđlausra andstćđinga.Fólkiđ sem vildi honum vel og treysti honum fyrir mikilvćgum upplýsingum,sem hann kom á framfćri.Hann hafi margreynt ađ ađvara ríkisstjórnina á undanförnum árum um bankahrun,en ţví hafi ekki veriđ sinnt.

Eins og ţú sáir muntu uppskera og margir elska Guđ ,en sú ást er oftast af stćrstum hluta ótti um afdrif sálarinnar eftir dauđan.Ég ćtla bara ađ vona ađ Davíđ losni undan ţessum hvíldarlausa ótta og hćtti ađ draga pólutískt myrkur yfir höfuđ sér.Viđ einfalda sjálfssvörun er ađeins til já eđa nei,veldu já og farđu međ reisn út úr bankanum.Ţađ er rökrétt og skýrt andsvar til ţjóđarinnar.


« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Bćta viđ athugasemd

Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband